Kryptonite

I took a walk around the world to

Ease my troubled mind

I left my body laying somewhere

In the sands of time

I watched the world float to the dark

Side of the moon

I feel there is nothing i can do, yeah

I watched the world float to the 

Dark side of the moon

After all I knew it had to be something

To do with you

I really don't mind what happens now and then

As long as you'll my friend at the end

If I go crazy then will you still

Call me Superman

If I'm alive and well, will you be 

There holding my hand

I'll keep you by my side with

My superhuman might

Kryptonite

You call me strong, you call me weak,

But still your secrets i will keep

You took for granted all the times I

Never let you down

You stumbled in and bumped your head, if

Not for me then you would be dead

I picked you up and put you back

On solid ground

If I go crazy then will you still

Call me Superman

If I'm alive and well, will you be 

There holding my hand

I'll keep you by my side with

My superhuman might

Kryptonite

If I go crazy then will you still

Call me Superman

If I'm alive and well, will you be 

There holding my hand

I'll keep you by my side with

My superhuman might

Kryptonite

Yeah

There and back again

Θα μπορούσα να γράψω πολλά... Για το πώς πέρασα τη γιορτή μου, για τα live που πήγα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, για τα ψυχολογικά μου που είναι σε αδιέξοδο. Όμως προτιμώ να γράψω για το πιο εύκολο από όλα, εύκολο γιατί είναι απλό δεν μπορείς να αναλύσεις και πολλά. Είμαι ερωτευμένη και ναι, έχω απόλυτη επίγνωση της έννοιας της λέξης. Είναι από τις λίγες φορές που ξέρω πραγματικά τι θέλω: να είμαι μαζί του, τίποτα άλλο. Είμαι ικανή να τα τινάξω όλα στον αέρα και αυτό για μια γαμημένη στιγμή μαζί του. Ξέρω ότι αυτό δε γίνεται όμως, αλλά είμαι ήρεμη. Δεν είμαι σε θέση να ζητήσω περισσότερα έτσι κι αλλιώς, ούτε μπορώ να τον υποχρεώσω να κάνει το οτιδήποτε. Και δεν το παίζω σούπερ κουλ αυτή τη στιγμή, πράγματι ώρες ώρες απελπίζομαι και θέλω να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο αλλά ξέροντας ότι αυτό δεν βοηθάει σε τίποτα μαζεύομαι πάλι.
Αυτή η ηλίθια λογική μου θα με φάει να το δεις. Τα ταχτοποιώ όλα στα κουτάκια τους μέσα μου. Όμως ξεφεύγω από το θέμα...
Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τις στιγμές που με έσφιγγε πάνω του, τη μυρωδιά του που τόσο μου έχει λείψει, το πόσο ήρεμη ένιωθα λίγο πριν με πάρει ο ύπνος πάνω του ενώ άκουγα το ελαφρύ ροχαλητό του. Νιώθω ότι με καταλαβαίνει και πονάει άπειρα το γεγονός ότι αυτός είναι τόσο κλειστός απέναντί μου, όταν συμβαίνει κάτι με αυτόν θέλω να το μοιραστώ. Με κάνει να νιώθω ξανά ζωντανή...

Πάλι εδώ...

Όλο λέω πως θα το κατεβάσω αυτό το μπλογκ και δεν το αποφασίζω.
Βασικά ο Γάτος του Τσέσαϊρ φταίει διότι ένας που διαβάζω με διάβασε κι αυτός (πώς σκατά με βρήκε δεν ξέρω), λέω να κι ένας που θα 'θελα να με διαβάζει... Καλά μαλακίες λέω απλώς κάπου έχω δεθεί συναισθηματικά και δεν το κατεβάζω. Γενικά στη ζωή μου το έχω αυτό, να δένομαι πολύ με πράγματα και μετά όταν πεθαίνουν να τα νεκρανασταίνω με το ζόρι.
Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό αλλά αν το σκεφτείς είναι μεγάλη μαλακία... Γιατί αυτή η νεκρανάσταση μόνο χειρότερα τα κάνει. Παρ' το απόφαση ρε κοπελιά, πάει πέθανε αλλά όχι εκεί θα το γαμήσω μέχρι εκεί που δεν πάει. Και στις σχέσεις μου το ίδιο κάνω και στις φιλίες μου το ίδιο... Και μετά μένει ο άλλος να αναρωτιέται πως διαλύθηκε ολόκληρο το σύμπαν διοτί όλον αυτό τον καιρό τα σκέφτομαι τα λέω μέσα μου ξανά και ξανά αλλά δεν τα μοιράζομαι...
Κοινώς θες να σε πρήξω με τις φλασιές μου και απότ ο πουθενά να σου βγάλω προβλημα;;; Ειδικότης μου....
Αλλά να δείτε που μια μέρα θα ανοίξω το στόμα μου και όλοι θα τρέχουν πανικόβλητοι προς πάσα κατεύθυνση και θα αναρωτιούνται "μα γιατί; αφού φαινόταν τόσο καλή κοπέλα; πώς μεταλλάχτηκε έτσι;"

Και μετά θα ξανααποσυρθώ στην τρύπα μου όπου θα γλείψω τις πληγές μου άλλωστε είπαμε πως αντέχω τα χαστούκια και πως πάντα ξανασηκώνομαι όσο ισχυρό χτύπημα κι αν δεχτώ. Και όταν κλείσουν οι πληγές μου θα πάω και θα βρω άλλους ανυποψίαστους (:Ρ) ανθρώπους για να κάνω παρέα όσο αντέξω μέχρι να ξανασκάσω ....

Φαύλος κύκλος παιδάκι μου... Γάμησέ τα....

ΥΓ: Και να δεις που τώρα θα σκάσει μύτη και ο Μπρους και θα μου πει μα κι εγώ σε διαβάζω και τότε εγώ θα κυκλοφορώ uber ψωνισμένη :Ρ

Ξημερώματα στην Κοζάνη

Διάβαζα τα δύο πρώτα ποστ μου... Θέλω να πιστεύω ότι το στυλ μου έχει βελτιωθεί από τότε... Είμαι ακόμα drama queen απλώς τώρα το κρύβω παραπάνω :P. Δε νιώθω έτσι πια, και σίγουρα όχι σε τέτοιο βαθμό αλλά την κοπέλα που έγραφε τότε την ξέρω πολύ καλά και τώρα την αγαπάω κιόλας. Μεγάλη αλλαγή, μια αλλαγή που σου κάνει τη ζωή απίστευτα πιο εύκολη.... Προς το παρόν απλά κάθομαι και απολαμβάνω αυτά που έχω και αυτά που νιώθω, γι' αυτό και δεν θέλω να γυρίσω ποτέ. Στάθηκα τυχερή και η τύχη μου αυτή δεν θέλω να εξαντληθεί ποτέ...


ΥΓ: Τι περίμενες; Άλλο ένα κλαψιάρικο ποστ για το τι θα κάνω κλπ;;;; Δε νομίζω... Οι ψυχομαλακίες μου μπορούν να περιμένουν λίγο... Αρκετή ζωή και λεφτά μου έφαγαν :Ρ

...

Beth, I hear you callin'
But I can't come home right now
Me and the boys are playin'
And we just can't find the sound
Just a few more hours
And I'll be right home to you
I think I hear them callin'
Oh, Beth what can I do
Beth what can I do
You say you feel so empty
That our house just ain't a home
And I'm always somewhere else
And you're always there alone
Just a few more hours
And I'll be right home to you
I think I hear them callin'
Oh, Beth what can I do
Beth what can I do
Beth, I know you're lonely
And I hope you'll be alright
'Cause me and the boys will be playin'
All night

Σάββατο κι απόβραδο κι ασετυλίνη

Τελικά όσο πάει υιοθετώ συνήθειες άλλων, το λέω αυτό για τη χρήση τραγουδιών ως τίτλου...

Στο θ'εμα μας τώρα. Έξω βρέχει ασταμάτητα και εγώ θέλω να δω μια ταινία αλλά οι γονείς μου έχουν κάνει κατάληψη στο σαλόνι....
Είναι απίστευτο το πόσο μονόχνωτη είμαι ώρες ώρες... Θέλω την ησυχία μου τελεία και παύλα. Δεν με νοίαζει να είναι κάποιος άλλος δίπλα μου, ίσα ίσα αυτό το χαίρομαι, φτάνει όμως να μη ζητά να ασχολούμαι συνεχώς μαζί του.
Κάπου εδώ πρέπει να σταματήσει αυτό το ποστ. Δεν είχα και πολλά να πω, ήταν περισσότερο για να κρατήσω κατά κάποιο τρόπο την επαφή...

Some girls are bigger than others...

Λοιπόν κάτι πρέπει να γίνει με αυτό το θέμα. Ποιο θέμα θα μου πεις, έτσι; Αυτό που αλλάζω διάθεση από τη μια στιγμή στην άλλη. Βασικά ξέρω τι χρειάζομαι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να το έχω...Ίσως ζητάω πολλά με βάση το τι έχω κάνει ή καλύτερα το τι έχω αφήσει να συμβεί. Όπως έστρωσα πρέπει να κοιμηθώ. Και στο τέλος της κάθε μέρας βέβαια έχω αυτό το ανικανοποίητο μέσα μου και αρχίζω τη γκρίνια... Θέλω και ταυτόχρονα δε θέλω να ζητήσω βοήθεια... Πρέπει να φύγω από δω, μπας και ξεφύγω μπας και δω τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Αλήθεια με ακούς; Κι αν με ακούς τι θέλεις από μένα;
Εγώ θέλω εσένα δίπλα μου....
Κάποιος πρέπει να με κρατήσει μην βουλιάξω για άλλη μια φορά... Μπορείς να το κάνεις; Κι εγώ θα σου δώσω ό,τι θέλεις, ο,τιδήποτε....